Ponieważ linia kolejowa nr 5 z Korytowa do Gdańska na razie jest tylko naszkicowana na planach (choć przetargi na jej budowę są ponoć rozstrzygnięte), przechodzimy płynnie do linii kolejowej nr 6. To jedna z najstarszych linii kolejowych na terenie dawnego Zaboru Rosyjskiego.
Dzisiejsza „szóstka” to fragment Kolei Warszawsko – Petersburskiej (na terenie Polski drugim odcinkiem jest linia kolejowa nr 21 poprowadzona od stacji czołowej Warszawa Wileńska). Jest również częścią szlaku E75 Warszawa – Helsinki.
Kolej Warszawsko – Petersburska została otwarta w 1862 roku jako wyposażona w mijanki linia jednotorowa o rozstawie szyn 1524 mm. Źródła nie podają, kiedy na linii pojawił się drugi tor, jednak na pewno stało się tak jeszcze za carskiej Rosji.
Po agresji Niemiec na Rosję około 1915 roku linia została przekuta na prześwit 1435 mm. Zaś po 1918 roku przeszła pod zarząd Polskich Kolei Państwowych, zaś w dniu 2 września 1933 roku otwarta została łącznica (obecny numer 449), umożliwiająca przejazd z linii nr 2 (Warszawa – Terespol) na „szóstkę” na stacji Warszawa Rembertów.
Podczas wojny i po niej trzy odcinki stały się jednotorowe:
– w 1944 roku w wyniku zniszczenia jednego (z dwóch) mostu nad Bugiem między Prostyniem a Małkinią ruch odbywał się ocalałym mostem, na który przekierowywano pociągi na powstałych w tym celu posterunkach Prostyń Bug i Prostyń Bug PrB1; drugą nitkę mostu odbudowano dopiero w 2019 roku (po 75 latach);
– w 1945 roku zlikwidowano drugi tor na odcinku Małkinia – Łapy, za co możemy „podziękować” Wielkiemu Bratu ze Wschodu; Polacy odbudowali drugi tor na tym odcinku do 1969 roku;
– również w 1945 roku rozebrano drugi tor na odcinku Białystok – Kuźnica Białostocka i także tu maczała w tym palce Armia Czerwona; tutaj taki stan rzeczy utrzymuje się po dziś dzień.
Elektryfikacja linii postępowała bardzo nierówno. Wprawdzie odcinek Zielonka – Tłuszcz był „pod drutem” już w kwietniu 1952 roku (jako przedłużenie elektryfikacji łącznicy nr 449 z warszawskiego Rembertowa oraz linii 21 z Warszawy Wileńskiej), jednak na kolejny odcinek (Tłuszcz – Łochów) trzeba było czekać aż do 1981 roku. Do Małkini trakcja elektryczna dotarła w 1982 roku, zaś do Białegostoku – w 1983. W tym samym czasie na odcinku Zielonka – Wołomin pojawiła się czterostawna dwukierunkowa Samoczynna Blokada Liniowa. Dwa lata później SBL dobudowano na odcinku Wołomin – Tłuszcz, jako trzystawną. Na taki sam rodzaj przebudowano SBL z Zielonki do Wołomina. Zaś w 1986 roku elektryfikacja dotarła do granicy w Kuźnicy Białostockiej.
Równolegle do „szóstki” od Zielonki przebiega szlak LK 21, z Warszawy Wileńskiej do stacji Wołomin Słoneczna. W 2017 roku na odcinku Zielonka – Wołomin Słoneczna otwarto tory omijające wszystkie przystanki poza stacją Wołomin i ten przebieg włączono do linii nr 6, zaś przystanki na dotychczasowej „szóstce” weszły w skład linii 21, pełniącą obecnie funkcję grupy podmiejskiej torów.
W 2010 roku w przebiegu tej linii kolejowej doszło do bardzo poważnego wypadku, w którym na szczęście nie było ofiar śmiertelnych. 8 listopada około 05:30 rano pociąg przewoźnika OrlenKolTrans, mający w składzie dwie radzieckie lokomotywy TEM2 (znaną na PKP jako SM48) i M62 (w PKP ST44) w wyniku przejechania bez zezwolenia i rozkazu szczególnego „S” koło semafora ramiennego B1/2 wskazującego sygnał Sr1 „Stój” doszło do zjechania pociągu z paliwem na tor nr 2 i rozbicie czwartego wagonu składu towarowego jadącego do Warszawy po prawidłowej drodze przebiegu. Z „Tamary” zaczął wyciekać olej napędowy, co spowodowało pożar, który rozprzestrzenił się na cysterny, doprowadzając do eksplozji dwóch z nich. Doszczętnie spłonęły dwie lokomotywy spalinowe i siedemnaście cystern (dwie z nich eksplodowały). Pożar dogaszono dopiero około 1:00 w nocy następnego dnia. Głowicę części towarowej stacji Białystok naprawiano do 2017 roku. Skalę zniszczeń przyrównywano do katastrofy pod Otłoczynem. Na szczęście nikt nie zginął, jedynie trzy osoby (dwaj maszyniści pociągu z paliwem oraz jeden strażak) zostały ranne.
Linia jest znaczenia międzynarodowego. Kursują tędy zarówno pociągi lokalne obsługiwane przez Koleje Mazowieckie (po stronie województwa mazowieckiego – choć do Wołomina głównie po LK 21) i Przewozy Regionalne (po stronie województwa podlaskiego), a także PKP Intercity (pociągi TLK, Intercity i międzynarodowe).
Na koniec dane techniczne linii:
Oznaczenie w tabeli D29: 6
Zarządca: PKP Polskie Linie Kolejowe
Długość: 224,163 km
Rozstaw szyn: 1435 mm
Sieć trakcyjna: 3 kV DC
Prędkość maksymalna: 160 km/h
