Pomimo odbudowania przedwojennych jednostek, skonstruowania nowych jednostek przez Pafawag oraz sprowadzenia ze Szwecji, nadal na Warszawskim Węźle Kolejowym dramatycznie brakowało taboru. Projekt nowego EZT wykonało Centralne Biuro Konstrukcyjne Przemysłu Taboru Kolejowego w Poznaniu. Na wykonawcę wyznaczono Pafawag Wrocław.
EN56
W tym artykule opowiemy o pierwszej na krajowych torach jednostce elektrycznej, która mogła pracować poza Warszawskim Węzłem Kolejowym, ponieważ była dostosowana również do niskich peronów. To także pierwszy EZT w Polsce z układem wagonów r+s+r, przez który można było w całości przejść.
Linia kolejowa nr. 6
Dzisiejsza „szóstka” to fragment Kolei Warszawsko – Petersburskiej (na terenie Polski drugim odcinkiem jest linia kolejowa nr 21 poprowadzona od stacji czołowej Warszawa Wileńska). Jest również częścią szlaku E75 Warszawa – Helsinki. Kolej Warszawsko – Petersburska została otwarta w 1862 roku jako wyposażona w mijanki linia jednotorowa o rozstawie szyn 1524 mm.
EW54
Biorąc pod uwagę sytuację polityczną, mianem cudu można nazwać dogadanie się ze Szwedami w zakresie zakupu taboru kolejowego. W 1946 roku złożono zamówienie na 44 jednostki elektryczne dla Warszawskiego Węzła Kolejowego. Pojazd był przeznaczony na WWK i tam też służył przez cały okres eksploatacji. Ostatnie jednostki wycofano z ruchu na początku lat 80-tych XX wieku. Niestety, nie ostał się żaden kompletny egzemplarz ani nawet pojedynczy człon.
Pafawag 1B/2B (EW53)
EW53 były pierwszymi jednostkami wyprodukowanymi przez Pafawag i pierwszymi krajowymi po wojnie. Szkoda tylko, że nie dało się przejść przez cały skład. Na takie pociągi trzeba było jeszcze zaczekać.
Linia kolejowa nr. 4 „Centralna Magistrala Kolejowa”
CMK to jedna z najmłodszych linii kolejowych w Polsce, która wydatnie skróciła czas przejazdu z Warszawy na południe Polski w stosunku do „Wiedenki”. Szkoda, że plany jej przedłużenia, póki co nie wypaliły. Ale wszystko przed nami.