JELENIA GÓRA: Linia 7

            W tym artykule opiszemy prawdopodobnie najbardziej obleganą linię autobusową w całej Jeleniej Górze. Chodzi o „siódemkę”.

            Linia została uruchomiona z wielką pompą w dniu 01 maja 1969 roku. Jej przebieg zaczynał się na powstającym wówczas Zabobrzu na pętli Racławicka (dziś skrzyżowanie Alei Jana Pawła II z ulicą Paderewskiego). Następnie była poprowadzona przez Legnicką (dziś odcinek Alei Jana Pawła II między torami kolejowymi a ulicą Grunwaldzką), Grunwaldzką, Mostową, Podwale, Plac Stalingradu (dziś Plac kard. Wyszyńskiego) i Wolności oraz cieplickimi ulicami 1 Maja (dziś jeleniogórska Wolności), Kilińskiego (dziś jeleniogórska Marcinkowskiego), Jagiellońską jechała na nieistniejącą dziś pętlę przy ulicy Sprzymierzonych. Linię obsługiwało 6 brygad w takcie co 7-9 minut w szczycie przewozowym i co 18 minut poza godzinami szczytu.

            Zaledwie pół roku później – 01 listopada 1969 roku – „siódemka” zmieniła swój przebieg. Zaczynała trasę z nowej pętli na Różyckiego, następnie poprowadzono ją przez Racławicką, Legnicką, Grunwaldzką, Mostową, Osiedle Robotnicze, Wojska Polskiego, Armii Czerwonej (dziś Armii Krajowej), 22-go Lipca (dziś marsz. Piłsudskiego), 15-go Grudnia (dziś Bankowa), Plac Bieruta (dziś Plac Niepodległości) do Wolności, a dalej jak przy jej powstaniu.

            Taka trasa utrzymała się do roku 1972. Wówczas „siódemka” przestała „kołować” przez Osiedle Robotnicze, została puszczona bezpośrednio z Różyckiego przez Złotniczą i Wincentego Pola. Przestała przejeżdżać też przez Armii Czerwonej, 22-go Lipca, 15-go Grudnia i Plac Bieruta – puszczono ją przez całą długość Wojska Polskiego. W 1975 roku „siódemka” wróciła na pętlę Racławicka, ale to było jedyne skorygowanie trasy tej linii.

            Rozbudowa Zabobrza spowodowała na przełomie lat 70-tych i 80-tych kolejną zmianę trasy „siódemki”. Powstały ulice Moniuszki, Bacewicz i Ogińskiego, skutkiem czego na Zabobrzu linia robiła trójkąt – wjeżdżała z Różyckiego na Ogińskiego, potem skręcała na Bacewicz. Tam autobus miał postój, po czym wracał przez Moniuszki znów na Ogińskiego. Dalej autobus zamiast skręcić na Wojska Polskiego – został poprowadzony przez ulice Flisaków, Drzymały i Osiedle Robotnicze do Podwala, a dalej Wolności, Marcinkowskiego, Jagiellońską i Zjednoczenia Narodowego na ulicę Rataja i dalej Cieplicką do Sobieszowa. Rzec by można „siódemka” zajęła miejsce w Sobieszowie starej „piątki”, którą wyeksmitowano na zupełnie inną trasę. W 1989 roku – gdy powstały ulice Sygietyńskiego i Kiepury – „siódemka” znów została przedłużona, tym razem na „Kiepurowo”, jak czasem zwane jest Zabobrze III.

            Po tych zmianach „siódemka” zaczęła być najbardziej zatłoczoną linią w mieście. Niewiele pomagały przegubowe autobusy i takt w szczycie co około 7 minut – autobusy nadal jeździły mocno napchane. Do tego stopnia, że w 1996 roku powstał skrócony do Osiedla Orlego „dubel” „siódemki” – linia 17, a w 2000 roku jeszcze jeden „dubel” – 27. O nich opowiem jednak innym razem.

            Przez następne 15 lat trasa tej linii niewiele się zmieniła, może, poza tym, że od 1992 roku między Marcinkowskiego i Rataja w jedną stronę jechała ulicami Dworcową i Sobieszowską, a w drugą – Zjednoczenia Narodowego i Jagiellońską. Jednak ze względu na coraz gorszy stan ulic równoległych do Sobieszowskiej, jak również słabą przepustowość tamtych ulic (jest tam zwyczajnie ciasno, stąd wcześniej wprowadzony jednokierunkowy ruch autobusów), w 1998 roku „siódemkę” poprowadzono w obu kierunkach ulicami Dworcową i Sobieszowską, wyłączając tym samym odcinek, którym „siódemka” jeździła od samego początku istnienia.

            Ostatnia zmiana trasy tej linii miała miejsce w 2005 roku. Zdecydowano, że „siódemka” – wzorem pozostałych (poza „dwudziestką”) linii jeżdżących przez Zabobrze III – z pętli na Kiepury pojedzie dookoła całego osiedla. Zmiany przebiegu wielu linii w 2016 roku „siódemki” jednak nie dotknęły i po dziś dzień jeździ trasą następującą:

KIEPURY – Sygietyńskiego – Bacewicz – Ogińskiego – Różyckiego – Flisaków – Drzymały – Osiedle Robotnicze – Podwale – Plac kard. Wyszyńskiego – Korczaka/Wolności – Wolności – Marcinkowskiego – Dworcowa – Sobieszowska – Rataja – Cieplicka (pętla SOBIESZÓW).

            Na przestrzeni ostatnich lat rozkład „siódemki” został znacznie przerzedzony. Nadal jednak pozostała linią o największym potoku pasażerskim w mieście, przez co „solówki” na tej linii – mimo że przegubów i „deskorolek” miasto ma niewiele – to raczej niezwykły widok.

O autorze

Urodzony w Jeleniej Górze, obecnie mieszkający na Pomorzu. Komunikacją miejską interesuję się od wczesnego dzieciństwa, ale moim "konikiem" są pociągi i mojego autorstwa najczęściej będą artykuły związane z żelaznymi drogami i taborem tam kursującym.