Wagony 112A

Poprzednim razem opisałem najpopularniejszy wagon II klasy i jego modyfikacje. Dziś skupię się na jego bliźniaku, który stanowi trzon wagonów klasy I, ale niektóre z nich zostały zdegradowane do klasy II.

Wagon jest niemal bliźniaczy do 111A i w związku z tym wiele rozwiązań jest identycznych. Jednak inny jest układ przedziałów – wagon 112A ma 9 przedziałów po 6 miejsc w każdym. Fotele są rozdzielne, można je rozłożyć. W starszych modelach z sześciu foteli dało się zrobić trzy pełnowymiarowe leżanki, później możliwość rozłożenia siedzeń została mocno ograniczona (do pozycji półleżącej). Z zewnątrz najbardziej rzucają się w oczy szerzej rozstawione okna ze względu na większe przedziały.

W dawnym malowaniu oliwkowym jedynym wyróżnikiem tych wagonów był żółty pas nad linią okien. W późniejszym czasie zaczęto malować wagony klasy pierwszej na kremowo-czerwony kolor z zachowaniem żółtego pasa. Wagony zdegradowane do klasy drugiej otrzymywały malowanie kremowo-zielone i były pozbawiane żółtego pasa. Obecnie wagony te mają malowanie przewoźnika PKP Intercity i znów jedynym ich wyróżnikiem jest żółty pas nad linią okien.

Ponieważ I klasy używano w coraz mniejszej liczbie pociągów (spadł popyt), 22 wagony 112A w latach 2002-2003 przebudowano do postaci 112At. To wagony dzielone – w jednej części jest I klasa, a w drugiej – II klasa. Układ siedzeń w I klasie się nie zmienił, w II klasie przedziały są 8-miejscowe. Ze względu jednak na to, że przebudowie uległy wagony klasy I, w przedziałach klasy II jest więcej przestrzeni niż w wagonach np. 111A.

Wagony 112A były produkowane równolegle ze 111A (lata 1969-1989). Wyszło ich w sumie około 900. Jeżdżą po dziś dzień w pociągach pośpiesznych spółki PKP Intercity – często jako zwykłe „jedynki”, czasami zdegradowane do „dwójek”. W Polregio – odkąd spółka przestała uruchamiać na dużą skalę pociągi interREGIO – nie są używane.

Na koniec nieco danych technicznych:
Typ: 112A
Producent: HCP
Długość: 24,5 m
Szerokość: 2,883 m
Wysokość: 4,05 m
Ilość miejsc:
112A: 54
112At: 62
System ogrzewania: parowe/ elektryczne 3 kV DC/ elektryczne wielonapięciowe
Prędkość konstrukcyjna: 120/160 km/h
Lata produkcji: 1969-1989

O autorze

Urodzony w Jeleniej Górze, obecnie mieszkający na Pomorzu. Komunikacją miejską interesuję się od wczesnego dzieciństwa, ale moim "konikiem" są pociągi i mojego autorstwa najczęściej będą artykuły związane z żelaznymi drogami i taborem tam kursującym.