Historia Transportu Publicznego
Historia Transportu Publicznego
Historia Transportu Publicznego
Historia Transportu Publicznego
Historia Transportu Publicznego
Historia Transportu Publicznego
Metro Warszawskie miało za sobą już swój debiut. Prace jednak nie zatrzymały się. Jeszcze przed uruchomieniem odcinka Kabaty – Politechnika, a dokładniej 5 marca 1995, wmurowano kamień węgielny pod stację Centrum. Prace budowlane na tej stacji ruszyły dwa miesiące później. Jednocześnie drążono tunel od Politechniki.
Mimo że w latach 2006-2008 oficjalnie ostatnią czynną stacją metra w Warszawie (gdyż linia M1 była wtedy jedyną istniejącą) był Marymont, to nie był on w pełni funkcjonalny. Pasażerowie jadący od strony Kabat musieli się przesiadać na stacji Plac Wilsona na wahadłowy pociąg, który dowoził ich do celu zachodnim tunelem.
Pierwsza linia metra jeszcze nie była skończona, gdy w listopadzie 2005 roku uchwalono „Strategię Rozwoju Miasta Stołecznego Warszawy do 2020 roku”. W dokumencie tym zawarty został projekt etapowej budowy II linii metra. Ostatnie pozwolenie na użytkowanie pierwszego odcinka linii M2 zostało wydane 27 lutego 2015. Eksploatację rozpoczęto w Dzień Kobiet – 8 marca 2015 roku.
Składy Metropolis w początkowej obsłudze przysporzyły mnóstwa problemów. Zestawy kołowe dały się we znaki zapewne nie tylko tym, co mieszkali w pobliżu metra, ale zapewne także pasażerom i obsłudze pociągu. Na szczęście to już historia, a Metropolisy mają się nieźle.
Rok temu rozpoczęto eksploatację ostatniego jak na razie odcinka linii M2 warszawskiego metra. Zaczyna się on na stacji C18 „Trocka”, a kończy na stacji C21 „Bródno”, która to jest zarazem ostatnią stacją linii M2.
To już 10 lat jak składy Siemens Inspiro wprowadziły spory powiew nowoczesności do Metra Warszawskiego. Składy częściowo montowane również w nowosądeckim Newagu na stałe wpisały się w krajobraz warszawskich tuneli metra.