Witam Was bardzo serdecznie tego późniejszego wieczora i z uwagi na poranny materiał o historii stołecznego metra, dopiero teraz, zapraszam do zapoznania się z tekstem o kolejnym nietypowym autobusie komunikacji miejskiej, jaki był eksploatowany w moim Krakowie…
Tym razem przedstawione zostaną dzieje jednego z wielu autobusowych rodzynków floty MPK Kraków, którym był Jelcz M182MB/Mercedes-Benz O405GN2. Autobus ten został wpisany na stan inwentarzowy zajezdni „Bieńczyce”, wraz z nr taborowym #17026. Zasilał on flotę krakowskich autobusów w latach 1998 – 2012. Autobus ten, jako jedyny zakupiony egzemplarz, pojawił się w stolicy Małopolski w połowie 1998 roku, a już w 1999 roku, w wyniku kompletnej zmiany systemu numeracji taboru komunikacji miejskiej w Krakowie, otrzymał nowy numer #BD426. Model tego pojazdu był połączeniem autobusu Mercedes-Benz O405GN2 z Jelczem M181MB. Nadwozie było kopią z bardzo popularnego w Niemczech modelu O405GN2, natomiast wnętrze autobusu było kopią jelczańskiego M181MB. Wyjątkiem tutaj była kabina kierowcy, bowiem nie można było w 100% przypisać źródła na którym producent się wzorował budując ten „hybrydowy” autobus. Pojazd był dużo niższy niż tradycyjny Jelcz M181MB. W wyniku innego umieszczenia elementów silnika oraz rozwiązania układu przeniesienia napędu możliwe stało się obniżenie o jeden stopień poziomu podłogi wewnątrz autobusu. Skutkiem tego był brak miejsca na jeden z pięciu foteli pasażerskich na końcu pojazdu, a także przesunięcie trzecich drzwi bliżej III osi.
W pierwszych latach eksploatacji wspomniany wóz stacjonował na terenie zajezdni 'Bieńczyce’, gdzie kierowano go do obsługi zadań przewozowych dla autobusów przegubowych, m.in. na takich liniach jak „128” czy „132”. W 2001 roku, w wyniku przenosin wszystkich przegubowych Jelczy w jedno miejsce, trafił do zajezdni 'Wola Duchacka’, gdzie stacjonował do końca swoich dni. Po przenosinach do największej krakowskiej zajezdni zmieniono mu numer taborowy, zgodny z zakresem numeracyjnym dla Woli Duchackiej. Od tej pory „Jelczedes” nosił numer #DD426, który nie zmieniono mu aż do wycofania z ruchu celem złomowania. Na marginesie wspomnę, że w okresie 2005 – 2007 przywoływany Jelcz był nośnikiem przekazu jednego z marketów budowlanych w Krakowie, a dokładniej bardzo popularnej „Castoramy”. W trakcie swojej eksploatacji, już stacjonując na Woli, wspomniany wóz można było zaobserwować na takich liniach, jak:
130 – Dworzec Główny – Azory;
164 – Piaski Nowe – Górka Narodowa;
179 – Dworzec Główny – Kurdwanów 
Ciekawostką jest fakt, że #DD426 był pierwszym fabrycznie nowym przegubowcem dostarczonym do Krakowa z pełnym systemem informacji pasażerskiej w postaci elektronicznych wyświetlaczy zamiast metalowych, prostokątnych tablic liniowych z numerem linii oraz trasą przebiegu. Eksploatacja oraz serwis jednego egzemplarza takiego autobusu w pewnym momencie przestał być opłacalnym dla krakowskiego przewoźnika. W styczniu 2012 roku, przy okazji dostaw kolejnych nowych niskopodłogowych i nowoczesnych autobusów przegubowych, m.in. Solarisów Urbino 18 III generacji, podjęto decyzję o wycofaniu z ruchu tego nietypowego autobusu. Tak zakonczyła się historia jedynego egzemplarza Jelcza M182MB…
Tradycyjnie, na koniec materiału, podam Wam najciekawsze dane techniczne tego pojazdu:
producent: Jelczańskie Zakłady Samochodowe, Jelcz-Laskowice
model: M182MB
silnik: Mercedes-Benz OM447 hLA
pojemność silnika: 12 000 cm3
moc silnika: 220 KM
skrzynia biegów: V-biegowa, automatyczna
model skrzyni biegów: ZF 5 HP590
ilość drzwi: 4
układ drzwi: 2-2-2-2
ilość miejsc siedzących: 43
ilość miejsc stojących: 136
eksploatacja: 1998 -> 2012
Tym oto sposobem zaprezentowany został kolejny nietypowy pojazd kursujący niegdyś w grodzie Kraka. Na kolejny materiał zapraszam serdecznie już po świętach..
